Portland in de staat Oregon is een plaats waar ik graag een keer heen wil. Dat komt doordat er de afgelopen jaren steeds weer interessante muziek vandaan bleek te komen, met een aantal uitschieters die het tot mijn eindejaarslijstjes schopten, zoals Kate Power of Todd Snider. Maar er waren er meer, en nu is er Paula Sinclair.

Sinclair pakt me meteen met haar stem. Een mooie warme alt waarmee ze vrij onnadrukkelijk maar zelfbewust zingt, en juist daardoor onder je huid kruipt. Ze is al wat langer in de muziek actief, maar Avalanche is haar eerste soloplaat. Producer Rob Stroup speelt zelf lekker scherp gitaar en heeft een prima band om Sinclair heengezet die er een uitstekend country/americana/roots-album van gemaakt heeft. Gewoon goed, ware het niet dat…

Het is Sinclair zelf die het grote verschil maakt. De volwassen stem en de schitterende eigen liedjes, maar vooral toch die prachtige stem die je raakt. De afsluiter van de cd is het enige liedje waarvan ze de tekst niet zelf geschreven heeft. Die tekst, van Lament of Love, werd geschreven door Langston Hughes en door Sinclair op muziek gezet. Het resultaat is een indrukwekkend mooi droevig liedje dat vooral ook nieuwsgierig maakt naar haar volgende project, waarin ze teksten van Oregonse (of is het Oregonese?) schrijvers en dichters op muziek zet. Als ze in deze flow blijft wordt ook dat een klein meesterwerkje. Prachtig.