Amanda Pearcy komt uit Texas, en ze heeft in haar leven al heel wat drama voor de kiezen gehad – een man verloren, een broer verloren aan drugs. Dat haar liedjes daardoor ietwat melancholiek uitvallen is daarom niet verwonderlijk, maar toch valt vooral de energie en de levenslust op waarmee die liedjes gebracht worden. Want Pearcy schrijft schitterende songs en weet ze ook nog eens mooi te arrangeren en doorleefd en toch niet overdreven dramatisch te zingen, waardoor ze wel degelijk op een overtuigende manier binnen komen.

De arrangementen lijken soms wat sober, maar ze zijn altijd precies goed, en Pearcy heeft een stem die je regelmatig bij je nekvel pakt, waardoor het kippenvel soms niet ver weg is. Hoe goed haar liedjes zijn blijkt misschien nog wel het beste uit het feit dat No Expectations van de Stones dat ze hier covert een van de mindere nummers lijkt te zijn. Royal Street is een absolute aanrader.

Luister hier naar een paar fragmenten: