Singer/songwriter C Daniel Boling komt uit Albuquerque, New Mexico, en hij is een uitermate ontspannen liedjesschrijver en zanger. Zijn arrangementen zijn ook vrij ingetogen, waardoor je bijna over het hoofd dreigt te zien hoe goed hij eigenlijk is – het klinkt zo soepel en gemakkelijk allemaal, dat je achteroverleunt en het glimlachend beluistert.

Ondertussen is dit soort feel-good muziek zeldzamer dan je denkt, en zeker als zo’n singer/songwriter ook nog eens wat te zeggen heeft, want de teksten van Boling zijn ook nog eens intelligent en vaak grappig. Maar dit is en blijft toch vooral ook muziek om ontspannen van te genieten, en na twee of drie draaibeurtan ga je dan ook wel horen dat die sobere arrangementen toch ook wel heel erg mooi zijn, en dat dat die banjitar van Boling, die kruising van banjo en gitaar, weliswaar een merkwaardig, maar ook een mooi muziekinstrument is.

Er schuiven ook wat gasten aan af en toe – dochters die meezingen, Frebo op tuba, Deborah Barbe op cello, pianist Bill Ward, John Egenes en Auge Hays op mandoline, dobro en mondharmonica, producer Jono Manson zingt en speelt af en toe mee, maar het is allemaal ingetogen en subtiel, en allemaal in dienst van het liedje. Mooi mooi. Een groeiplaatje dat steeds beter wordt.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.