Drie Daniels, maar grotere verschillen in muzikale werelden zijn nauwelijks denkbaar. Juist daarom is het wel leuk om ze naast elkaar te presenteren, want door de contrasten kun je soms de verrassende eigen kwaliteiten in de verschillende muziekstijlen des te beter onderkennen.

Danny Paisly & The Southern Grass – Road into Town

Danny Paisley is een gitarist en zanger die de scherpte heeft die voor het goed spelen van bluegrass vereist is. Het gaat dan om een bepaalde manier van zingen (de “high lonesome sound”), een mooie strakke manier van gitaarspelen en een band die daar fraai op aansluit. De keuze van het materiaal is perfect, en dat betekent dat je op Road Into Town volop kunt genieten van energieke, scherpgespeelde bluegrass op zijn allerbest. Heerlijk.

Daniel Bachman – Seven Pines

Daniel Bachman is een jonge muzikant (hij is net tweeëntwintig) die, zoals hij dat zelf noemt “psychedelische appalachia” speelt. Hmm. Een vituoos gitarist die een soloalbum opnam waarbij je bijna van je stoel valt van verbazing, want grenzen lijkt Bachman niet te kennen – de energie stroomt alle kanten op en knettert en spettert voortdurend door. Nu nog wat rust en melancholie erin brengen, en dan kan deze jongen wel eens heel groot worden.

Daniel Norgren – Buck

De Zweed Daniel Norgren was de grote verrassing op de Rhythm & Blues Night 2013, en zijn laatste album Buck, prachtig verpakt in een bloedmooi boekje, blijkt de verwachtingen helemaal waar te maken, met hypnotiserende nummers die soms ruim tien minuten duren en waar een fragment dan ook maar een zeer beperkt idee van geeft. Blues, rock, jazz, psychedelica, het mengt hier allemaal tot een soort van oermuziek waar je eindeloos naar kunt blijven luisteren. Een album om op repeat te zetten. Mooi.

• Danny Paisley & The Southern Grass – Road into Town – Patuxent Music
• Daniel Bachman – Seven Pines – Tompkins Square
• Daniel Norgren – Buck – Super Puma Records

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.