Jan Henk de Groot is niet bepaald een artiestennaam die meteen blijft hangen, maar noteer hem maar wel meteen even. Weerom is het tweede album dat de Groot onder zijn eigen naam uitbrengt maar het eerste album in zijn eigen taal, het Gronings. In het verleden opereerde hij onder meer als Henkus en zong hij meestal in het Engels. Dat gold ook voor het eerste album dat hij onder zijn eigen naam uitbracht, Riff, een Engelstalig album over zijn zieke zoon.

Die overstap naar het Gronings is een goede zet, want de liedjes worden meteen persoonlijker en beter. De Groot draait bovendien al een fors aantal jaren als muzikant mee en weet hoe hij een liedje op zijn Hollandicana’s moet verpakken, met onder meer fiddle, gitaar, mandoline, mondorgel, ukelele, dobro en meer van dat spul, meestal bespeeld door de meester himself. Er doet nog een drummer mee, een basgitarist, een elektrische gitarist en een toetsenist, en er zijn wat gastzangers voor de harmonyzang.

Maar het zijn vooral de liedjes die het doen, en die zijn meer dan voortreffelijk en buitengewoon aanstekelijk, van een aandoenlijk slaapliedje tot het mooie weerbarstige liefdeslied Weerom, het heerlijke Dubbelcassettedeck over het gemodder met, inderdaad, het dubbelcassettedeck uit onze jeugd, een schitterend lied over de roemruchte Kielsterachterweg, een prachtig zweterig liedje over een negenjarige die helemaal opgewonden raakt van de Mamme van Michel die “topless in toene” ligt, een liedje dat zomaar een hit zou kunnen worden, want het is ook nog eens een echt lekker popliedje.

Kortom: Jan Henk de Groot heeft met Weerom een heerlijke cd gemaakt met verrukkelijke streektaolmuziek die op een prettige manier in je hoofd blijft hangen en die je bovendien een goed humeur bezorgt. Een absolute aanrader.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.