Mathijs Leeuwis is een Brabantse singer/songwriter die geheel in de Brabantse traditie van licht absurdistische humor, intelligente teksten en verrassende arrangementen blijft en die daar toch ook weer zijn geheel eigen draai aan weet te geven. Alweer geen revolutie is de titel van dit album, maar dat betekent zeker niet dat het een saai traditioneel plaatje is geworden, integendeel.

De stem van Leeuwis is wat lo-fi opgenomen (soms zelfs bijna alsof hij door een megafoon zingt), maar de rest juist niet, waardoor de arrangementen goed tot zijn recht komen, en die arrangementen zorgen ervoor dat de toch al sterke liedjes nog een slag beter worden. Denk daarbij, net als bij de eerdere platen op het Bastaardlabel, een beetje aan de topperiode van iemand als Tom Waits (de “potten-en pannen-periode”, om het maar oneerbiedig te zeggen), waarbij niets te gek lijkt om een liedje maar zo optimaal mogelijk uit de verf te laten komen.

En de teksten zijn goed, scherp en bijzonder – met humor, maar ook melancholiek; soms cryptisch, maar in dat geval toch ook altijd intrigerend. Een mooi, spannend groeiplaatje!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.