Mari Nusa is de artiestennaam van Martin Wessels. Dat zit zo. Martin’s geboortenamen zijn Marinus Aant, oftewel Marinus A, lees Mari Nusa. Oké. Wessels is een singer/songwriter die al zo’n veertig jaar liedjes schrijft, maar zijn optredens kwamen nooit verder dan zijn eigen huiskamer. Tot het publiek begon te groeien en hij besloot toch maar eens serieuze opnames te gaan maken.

Fifty-nine is de titel van het debuut-album van Mari Nusa, en ik vermoed dat het de leeftijd van Wessels aangeeft. Tien persoonlijke liedjes, gezongen door een zanger die duidelijk betrokken is bij zijn eigen teksten. Niet meteen het zonnetje in huis, en met af en toe beeldspraak waar ik mijn wenkbrauwen bij ophaal – in het liedje Cage laat hij bijvoorbeeld eerst weten “I see you, you see me, but we don’t see each other”, en vervolgens verklaart hij dat hij wel voor die ander wil vechten “like a pitbull on crack”… Tja, als je jezelf zo aan iemand presenteert, als een pitbull on crack, dan moet je niet vreemd opkijken als dat niet meteen romantische gevoelens opwekt, Martin.

En zo zijn er meer teksten die ongetwijfeld literair bedoeld zijn, maar die nogal armzalig overkomen – “I wrote down your name, in the middle of every page, with invisible fingerpaint, in the only book I read, the only book I need.” Als iemand dat voor mij schreef zou ik meteen gillend weglopen. Wat een armoedig geestesleven spreid je daar uit. Daar komt nog bij dat de teksten vaak in een erbarmelijk slecht Engels geschreven zijn, zodat je soms alleen maar kunt raden wat er nu precies bedoeld wordt. Een native speaker naar de teksten laten kijken zou geen overbodige luxe geweest zijn.

Dat gezegd hebbende is het verder een magnifiek plaatje, met pakkende melodieën, schitterende arrangementen en voortreffelijke zang. Als je niet te kritisch naar de teksten luistert is dit een subliem plaatje.

Luister hier naar een paar fragmenten: