Rodney de Croo is een Canadese singer/songwriter die vooral buitengewoon sombere liedjes schrijft, die hij ook nog eens met een wat treurige stem zingt. Gelukkig haalt hij er regelmatig een zangeres bij die de zaak nog een beetje kleur geeft. Deze Ida Nilsen zorgt ook voor het pianospel, dat ook voor wat licht en lucht zorgt. Dat scheelt wel wat, want als het alleen aan de Croo en zijn stem en gitaar had gelegen was het wel een erg naargeestig en zwaarmoedig plaatje geworden. Nu is het nog steeds geen album waar je meteen een opgewekt humeur van krijgt, maar De Croo weet zijn sombere verhalen wel mooi te presenteren.

Luister hier naar een paar fragmenten: