Wat bezielt artiesten om zich achter initialen te verschuilen? En hebben singer/songwriters die dat doen wellicht iets gemeenschappelijks? Je zou het bijna gaan denken als je de muziek beluistert van in theorie totaal verschillende mannen als de westcoastman JJ Schultz en de jonge Deen CS Nielsen, maar ze hebben een zwaarmoedigheid gemeen die bijna te toevallig is.

CS Nielsen – Man of the Fall

Nielsen is een Deense singer/songwriter van even in de dertig die in het Engels schrijft en zingt en Americana-arrangementen gebruikt om zijn liedjes in te verpakken. Zwaarmoedig is bijna een understatement als je zijn muziek wil omschrijven – Nielsen is bepaald niet het zonnetje in huis. In het titelnummer Man of the Fall vliegt het rottend fruit je bij wijze van spreken om de oren. Hij heeft een stem die in de verte wat aan Johnny Cash doet denken, en diens donkere kant benadert hij regelmatig goed. Geen muziek voor sombere buien dus, maar verder is dit een uitstekend album, met prima liedjes, mooie arrangementen en misschien net iets te veel treurigheid.

JJ Schultz – Carolina

Schultz heeft al een aantal fraaie albums gemaakt, en dit is een wat ingetogener plaatje geworden dan de voorgaande, met op de meeste nummers alleen Schultz zingend en op gitaar, met spaarzame, maar bloedmooie begeleiding op hammondorgel van Danny Eisenberg. Dawn Oberg schuift af en toe aan voor een zeer fraaie tweede stem, en op een enkel nummer is een complete band te horen, maar de plaat ademt vooral eenzame intimiteit uit, en treurnis en ellende. Het is in dit geval vooral de liefde die de oorzaak is voor de zwaarmoedigheid, en daar komt de drank dan ook nog eens bij kijken… Je moet er tegen kunnen, maar de muziek is ook hier vaak bloedstollend mooi, dus dat scheelt.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.