Shelley Posen is een van die weinige, zeldzame artiesten waar ik steeds weer naar terugkeer – ik pak zijn albums regelmatig even om ze opnieuw te beluisteren en ben elke keer opnieuw onder de indruk van de warmte en de genegenheid die zijn liedjes uitstralen.

En er is nog iets anders aan de hand met Shelley Posen – Posen is een Canadese singer/songwriter uit een Joodse familie. Zelf is hij seculier, maar hij zingt met warmte en liefde over zijn ouders die gelovige Joden waren. Daardoor krijg je via zijn liedjes onder meer een goed beeld van een “gewone” Joodse familie. Posen schrijft nuchter en rustig en met liefde alles op en zingt op een ontspannen manier, waardoor dat gevoel nog versterkt wordt.

Op een merkwaardige manier versterkt hij daarmee het gevoel dat je krijgt dat er over elk Joods leven in deze tijd een schaduw hangt en altijd zal blijven hangen, hoe je ook je best zult doen een gewoon en ontspannen leven te leiden, zelfs al is het in Canada. Maar Posen is een zeldzaam baken in deze tijden, een rots van goede hoop, want hij laat zich niet zo gauw uit het veld slaan, staat optimistisch in het leven en maakt liedjes waarin ook humor een grote plaats inneemt.

Niet alle liedjes van Posen gaan over zijn Joodse leven overigens, hij heeft op zijn geweldige nieuwe album Roseberry Road – de titelsong gaat over de straat waar hij zijn jeugd doorbracht – ook liedjes over kanovaren, over artiesten die willen dat hun publiek mee gaat zingen: Don’t Make Me Sing Along, over het ideale kampvuurliedje, een paar mooie liefdesliedjes en nog veel meer.  Een klein uur knusmuziek in optima forma, en allemaal liedjes waar ik nu al van weet dat ik ze heel erg vaal zal gaan beluisteren – hier spreek ik uit ervaring.

Roseberry Road van Shelley Posen, zestien fenomenale liedjes, gezongen door een relaxte Posen, met een fantastische band, geweldige arrangementen, kortom: een absolute aanrader.

• Shelley Posen – Roseberry Road – Well Done Music 

Luister hier naar een paar fragmenten: