Vincent Cross is een liedjesschrijver uit Ierland, die via Australië in New York terechtgekomen is. Hij schrijft verhalende liedjes die hij mooi zingt en prachtig arrangeert, met traditionele bluegrass-instrumenten als gitaar, mandoline, bas en banjo. Toch klinkt het resultaat niet als traditionele bluegrass. Daarvoor zijn onder meer de arrangementen te geraffineerd en zijn de liedjes te gevarieerd van structuur – Cross wil binnen één liedje wel eens van tempo wisselen of meer dan twee melodieën gebruiken. Dat klinkt alsof hij complexe muziek maakt, maar dat is zeker niet het geval, want de liedjes van Cross zijn toegankelijk en prettig om naar te luisteren. Wat het allemaal ook nog wat leuker maakt is dat hij ook wat country, blues en jazz door zijn arrangementen mixt.

Door de arrangementen en de geraffineerde composities is dit album ook wat we een groeiplaatje noemen. Bij elke luisterbeurt hoor je weer wat meer details, en wordt de muziek net weer een slag mooier en beter. Luister maar eens naar het gedreven My Love of naar het magnifieke titelnummer A Town Called Normal. Er staat op dit album geen enkel zwak nummer, al mag hij op een volgende plaat gerust de cover (dit keer Cuckoo) achterwege laten – dan hoor ik liever de eigen nummers van deze fenomenale singer/songwriter.

Luister hier naar een paar fragmenten: