Er bestaat eigenlijk niet zoiets als een slidegitaar. Als we zeggen dat iemand de slidegitaar bespeelt hebben we het over de manier waarop die gitaar bespeeld wordt – met een glazen of metalen kokertje (vroeger een glazen flessehals) dat om de vinger gaat van de hand die de hals van de gitaar bespeelt. Er wordt mee over die gitaarhals gegleden, waardoor er een specifiek vloeiend geluid verkregen wordt. Vroeger werd die techniek vooral toegepast op de steelgitaar die de country zijn onmiskenbare eigen geluid gaf, de dobro en de National gitaar, de gitaar met de stalen klankkast van het merk National, die van merknaam soortnaam werd.

Zo braaf als de slide vroeger in de countrymuziek meestal klonk klinkt hij al lang niet meer, mede dankzij twee pioniers die de slide tegenwoordig laten janken en scheuren als geen ander. Die twee, Derek Trucks en Sonny Landreth, zijn uitgenodigd om samen met de twee legendarische oudgedienden Buddy Cage en Dan Tyack deel te nemen aan een uniek muziekfestival dat NPS 4FM organiseert, in nauwe samenwerking met de Nederlandse slidespecialisten René van Barneveld en Johan Jansen. Die laatste twee kregen de opdracht een compositie te schrijven die alle bijzondere kenmerken en  kleurschakeringen van de slide en de pedal steel aandacht geeft. Binnen die zeer gevarieerde compositie is er de nodige ruimte voor improvisatie. Naast de genoemde gitaristen stond ook de voortreffelijke Derek Trucks Band op het podium. Derek Trucks is een jonge bluesrockgitarist die zo slim is geweest een band om zich heen te verzamelen die zo sterk is dat ze hem kan uitdagen, en het leek dan ook de ideale band voor een project als dit. Trucks kun je ergens tussen Santana en Jimi Hendrix plaatsen, al gaat hij eigenwijs zijn eigen weg. Sonny Landreth speelde jaren in de band van John Hiatt, maar maakt tegenwoordig solo furore. Collegagitaristen als Eric Clapton zijn fan van Landreth. Buddy Cage speelde jaren in New Riders of the Purple Sage, en was een gewild sessiemuzikant bij onder meer Grateful Dead, Bob Dylan en Sly Stone. Dan Tyack speelt in vele stijlen en combineert die op zijn soloplaten ook. Een muzikaal avonturier en onderzoeker die zijn muziek steeds spannend weet te houden. Ook hij is een veelgevraagd sessiemuziekant.

Als je bij steelgitaar en slide nog steeds vooral aan suffe country moet denken was dit project een absolute eye-opener – je hoorde er ruige bluesrock, afgewisseld met jazzy stukken, gekruid met Arabische en Zuidamerikaanse ritmes, een Spaans getinte ballad, swampy gospel, en heavy rock, alles samengebracht in één lange compositie, met de vier grootmeesters samen op één podium. Wij zagen het eerste concert in de reeks, op vrijdag 14 oktober in de Oosterpoort in Groningen.

Het programma vóór de pauze voldeed ruimaschoots aan de verwachtingen, waarbij vooral Sonny Landreth weer in absolute topvorm verkeerde. Toch was er iets merkwaardigs aan de hand. Derek Trucks, die zijn eigen band had meegebracht, domineerde wat te veel. Zijn gitaar overstemde alle andere, en hij gaf zijn collega’s vaak niet de kans ook te schitteren. Nu is Trucks een meer dan voortreffelijke gitarist, en zijn band is ook een absolute topband, maar bij een project als dit zou je op het podium toch wat meer samenwerking verwachten. Toch zagen we een topconcert, met een aantal buitengewoon spannende momenten.

Na de pauze zou de Derek Trucks Band spelen met gastoptredens van alle deelnemende artiesten. Wat we echter zagen was een optreden van de Derek Trucks Band met één kort gastoptreden van Dan Tyack, en eerlijk gezegd was dat een beetje een beschamende vertoning, want Tyack kreeg nauwelijks de kans om er een solo tussen te wurmen, en Trucks gooide er meteen een virtuoze solo overheen op een tenenkrommende manier. We zagen een ambitieuze jonge gitarist die per se wil winnen, en die daarom een andere gitarist eigenlijk de kans niet gunt om ook even te schitteren. We waren dan ook niet echt verbaasd dat de anderen het lieten afweten, want je staat tenslotte wel voor je plezier te spelen. Al met al was het optreden na de pauze gewoon een uitstekend optreden van de Derek Trucks Band, die hier overigens voor het eerst in Europa te zien was. Van een project als dit hadden we toch wat meer verwacht, moeten we eerlijk bekennen, hoewel we ons de hele avond uitstekend hebben vermaakt. De muziek was prima, van begin tot eind, maar een iets kleiner ego van Trucks had het geheel tot een geniale avond kunnen maken.

Van links naar rechts – Buddy Cage, Johan Jansen, Derek Trucks, Sonny Landreth, de bassist cvan de Derek Trucks Band, Dan Tyack en de organist van de Derek Trucks Band