Aan het strand stil en verlaten

Darling Clementine
   
Aan het strand stil en verlaten In a cavern, in a canyon
bij het scheem’ren van de maan Excavating for a mine
zie ik daar een eenzaam paartje Dwelt a miner, forty-niner
vol van weemoed aangedaan And his daughter Clementine
Liefste ‘k moet je gaan verlaten Oh my darling, oh my darling
morgen ga ik weer naar zee Oh my darling Clementine
maar we trouwen als ik thuiskom You are lost and gone forever
hier op hollands dier’bre ree Dreadful sorry, Clementine
   
Maar zij sprak ach liefste mijner Light she was, and like a fairy
denk zo ver niet in ’t verschiet And her shoes were number nine
want de zee ligt vol met mijnen Herring boxes without topses
en die dingen zie je niet Sandals were for Clementine
   
Aan het strand stil en verlaten Walking lightly as a fairy
ziet men daar een meisje staan Though her shoes were number nine
die al turend en al smachtend Sometimes tripping, lightly skipping
wacht de komst van hare man Lovely girl, my Clementine
   
hij zou immers wederkeren Drove she ducklings to the water
hij beloofde haar toch trouw Ev’ry morning just at nine
en dan krijgt zij zo’n verlangen Hit her foot against a splinter
word ik toch zijn lieve vrouw Fell into the foaming brine
   
maar hij keerde nimmer weder Ruby lips above the water
want de dood waart om ons heen Blowing bubbles soft and fine
en zij keerde telkens weder But alas, I was no swimmer
aan het strand stil en alleen Neither was my Clementine

Extra coupletten:

Dobberend op de woeste baren,
zeilde ’t scheepje eenzaam voort.
Maar opeens wat er gebeurde.
een ontploffing werd gehoord.

’t schip verging al in de diepte
angstig keek hij om zich heen.
Nergens kon hij redding vinden,
grote God, waar moet dat heen?

Terwijl hij worstelt met de golven
en de dood voor ogen ziet,
smeekt hij: God heb toch erbarmen,
‘k heb haar lief vergeet dat niet!

 

Meer Clementine:

In a churchyard near the canyon,
Where the myrtle doth entwine,
There grow rosies and some posies,
Fertilized by Clementine.

Then, the miner, forty-niner,
Soon began to fret and pine,
Thought he oughter join his daughter,
So he’s now with Clementine.

I’m so lonely, lost without her,
Wish I’d had a fishing line,
Which I might have cast about her,
Might have saved my Clementine.

In my dreams she still doth haunt me,
Robed in garments soaked with brine,
Then she rises from the waters,
And I kiss my Clementine.

Listen fellers, heed the warning
Of this tragic tale of mine,
Artificial respiration
Could have saved my Clementine.

How I missed her, how I missed her,
How I missed my Clementine,
Til I kissed her little sister,
And forgot my Clementine.