De Schotse singer/songwriter James Grant zag ik voor het eerst in de onvolprezen Transatlantic Sessions, in het tweede seizoen (dat overigens nog steeds niet officieel op dvd is verschenen), en dat optreden maakte meteen nieuwsgierig. Zijn albums lossen de belofte meer dan in, want was Grant live al erg goed, de opmerkelijke arrangementen die hij zijn liedjes meegeeft zorgen ervoor dat hij op zijn cd’s naar grote hoogten stijgt. Ik laat hier eerst twee willekeurige nummers horen van I Shot the Albatross uit 2002. Een zeer gevarieerd album dat verwarrend genoeg begint met een liedje dat vrijwel geheel door een vrouw (Monica Queen) gezongen wordt. Grant zelf zingt pas in het tweede nummer, maar vertelt verderop ook spreekzingend fascinerende verhalen. Luister maar naar The Horses, dan hoor je meteen wat we bedoelen met “opmerkelijke arrangementen”. Strange Flowers uit 2009, waar de twee andere fragmenten vandaan komen, is iets minder afwisselend, maar zeker niet minder goed. Jazzy zang, wederom zeer bijzondere arrangementen en spannende composities, waardoor ook dit album boven elk live-optreden uitstijgt. De arrangementen en de onverwachte wendingen en intelligente teksten zorgen er bovendien voor dat deze geniale albums zoals het hoort bij iedere draaibeurt beter worden. Absolute aanraders.

• James Grant – I Shot the Albatross – Vertical Records
• James Grant – Strange Flowers – Vertical Records

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.