Gé Reinders is terug. Na een “sabbatical” van een jaar of twee kwam er eerst onverwacht een album dat hij samen maakte met Syb van der Ploeg, maar nu is er een dubbelalbum, en kunnen we rustig zeggen dat Gé weer helemaal terug is. Solo bestaat uit twee totaal verschillende albums – het eerste, Plat, bevat twaalf schitterende luisterliedjes, die vaak behoorlijk relativerend zijn en gaan over het genieten van de kleine dingen. Luister maar eens naar de opener Lang langzaam daag (lange, langzame dagen) en je begrijpt meteen wat ik bedoel.

Maar er staat ook een onderkoelde ode aan zijn woonplaats Roermond op, of een liedje waarin hij zich afvraagt waarom iedereen toch in vredesnaam uit elkaar gaat (Waem blieft d’r nag biejein?),of hij vraagt zich hardop af wat er van zijn jeugdidool Brinsley Schwarz gebleven is. Mooie, intieme liedjes, grotendeels door Reinders zelf ingespeeld op gitaar of piano. Mooi.

De tweede cd is een curiosum, want Reinders zingt hier voor het eerst in jaren in het Engels, en hij zingt vanuit het standpunt van een vrouw. Dat zit zo. De liedjes zijn eigenlijk geschreven voor Toni Willé, de zangeres van Pussycat die in de jaren zestig Mississippi de wereldhitlijsten inzong. Willé is nu ook al wat ouder, en Reinders schrijft dan ook nummers als One Day a Week, waarin een oma vertelt dat ze aan één dag per week wel genoeg heeft om haar grootmoederlijke plichten te vervullen. Het zou tamelijk spectaculair zijn als een zangeres als Willé zo’n liedje ook echt zou gaan zingen, denk ik, maar het idee is natuurlijk geweldig – liedjes schrijven voor een oudere vrouw, vanuit haar standpunt gedacht. Als ik Toni was zou ik me geen twee keer bedenken, want de liedjes zijn sterk genoeg. In de versie van Reinders klinken ze af en toe misschien net iets te veel als demo’s, maar je hoort wel goed hoe het had kunnen klinken als je die prachtige, machtige Mississippistem erbij denkt.

Al met al een bijzonder sterke comeback, als je het zo mag noemen tenminste, want helemaal weg is hij natuurlijk nooit geweest. Gé Reinders solo is een absolute aanrader.
Oh, en er zit ook nog een bonussingle bij met drie nummers – één liedje dat zich net te laat aandiende maar dat te mooi was om te laten liggen, en Brinsley Schwarz speelt mee op het liedje dat over hem gaat – een wel heel bijzondere versie dus.

Luister hier naar een paar fragmenten: