Het is een opmerkelijke combinatie, die elke keer weer opvallend goed blijkt uit te pakken – de weemoedige oudere Limburgse troubadour Paul van Loo en de jongere, bijna avantgardistische solo-artiest Ivo Rosbeek. Rosbeek houdt van Loo scherp, en Van Loo zorgt ervoor dat Rosbeel toegankelijk blijft, lijkt het wel, en het resultaat is steeds muziek die constant spannend is op een heel plezierige manier, terwijl het toch ook vaak om heel relaxte muziek gaat. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar dat is het niet.

De Verteller is een album dat verpakt is een fraaie, door Ivo Rosbeek getekende en ontworpen digipack. Rosbeek is de schrijver van de muziek, tekstschrijver, multi-instrumentalist en arrangeur, Paul van Loo is de melancholieke zanger en tekstschrijver. Sonnet vuur Pap en Mam is een mooi voorbeeld van een tekst die ze samen geschreven hebben, en waarbij Rosbeek de muziek schreef. Verder vinden we op De Verteller veel vertalingen naar het Limburgs van liedjes van onder meer Thé Lau, Ernst Jansz, Hugh Moffatt, Kris Kristofferson, of Leonard Cohen – voor diens Toren van ’t leed (Tower of song) neemt Ivo Rosbeek bij uitzondering overigens alleen de zang voor zijn rekening.

Opvallend genoeg zijn de zelfgeschreven nummers, die helaas in de minderheid zijn, minstens zo sterk als de covers die de heren brengen. De gouwe race (tekst van Loo, muziek Rosbeek) is een juweeltje, net als het fraaie Oambusj Rock ’n Roll (tekst en muziek Ivo Rosbeek). Wat niet wegneemt dat de covers zeer overtuigend tot “Van Loo & Rosbeekjes” zijn omgetoverd, wat een knappe prestatie is. Een gevarieerd, afwisselend feelgood album dat zulke fantastische ingenieuze en geraffineerde arrangementen bevat dat je het eindeloos kunt blijven draaien voordat je alle mini-grapjes hebt ontdekt die Rosbeek verstopt heeft. Klasse, en een absolute aanrader!

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.