Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik nog nooit van Ton Engels had gehoord toen ik zijn album Herfstkampioen te horen kreeg. Een gemis, dat is duidelijk vanaf het eerste nummer, het humoristische Okay Okay Tattoo, en het gaat meteen door met het tweede liedje, Ze Zeet, waar het album zijn titel aan ontleent, een wat weemoediger lied, maar zeker zo mooi. Dat wordt dan gevolgd door Angers (De Waanzin), over de krankzinnige wereld waarin we leven op dit moment.

Twaalf schitterende liedjes op rij, gezongen in de taal van Helden-Panningen, Limburgs dus. In het boekje bij de cd vind je een mooie poging tot vertaling van de liedjes, maar eigenlijk is dat volgens mij helemaal niet nodig, want als je een beetje moeite doet zijn de teksten van Engels heel goed te volgen.

De arrangementen zijn meer dan voortreffelijk, soms tegen de stevige rock aan, soms wat ingetogener, altijd goed. Engels zelf op gitaren en hammond, Arthur Lijten op drums en percussie, Eric Coenen op bas, Mike Roelofs op toetsen van diverse soort (wurlitzer, rhodes, clavinet), en dan zijn er ook nog wat strijkers en blazers te horen, en een koor op momenten dat het past. Mooi. Ik laat fragmenten van de eerste drie liedjes horen, maar ik had net zo goed een andere keus kunnen maken, want het hele album is zeer dik in orde:
Een absolute aanrader.

• Ton Engels – Herfstkampioen – Vulcano Plat Cd 7214
• Bestel de cd hier bij een bekende webwinkel: Herfstkampioen

Luister hier naar een paar fragmenten: