Vier van elkaar verschillende stringbands die toch hun eigen geluid hebben. Gewoon op akoestische instrumenten met een groepje mensen samen muziek maken, dat lijkt, als je een goede stringband hoort, nog steeds het leukste wat er is. De stringbands die we hier presenteren hebben dat, die uitstraling van heerlijk samen muziek maken, waardoor je zelf ook zin krijgt om mee te gaan doen.

The Homegrown String Band

De Homegrown String Band is een echte familieband – pa, moe en twee dochters Jackofsky zijn duidelijk ontzettend goed op elkaar ingespeeld. Pa Rick Jackofsky speelt gitaar, banjo, zingt en speelt geweldig mondharmonica, moe Georgianne speelt de banjo ukelele, de dulcimer en percussie, Erica speelt lekker fiddle, geeft het tempo aan met haar voeten en zingt en Annalee speelt mandoline en de mondharp en zingt ook. Ze spelen een paar sterke traditionals als Don’t Let Your Deal Go Down, maar ook een heel rijtje zelfgeschreven nummers. Sterke nummers. En hun arrangementen zijn origineel, want een mondharp en een mondharmonica verwacht je niet echt bij een stringband. Dat maakt wel dat ze een eigen geluid hebben en dat je daardoor regelmatig zeer aangenaam verrast wordt. Mooie aanstekelijke plaat.

Roadoilers

De Roadoilers noemen zich een old-time string band en hebben als motto “It Seems Fast To Us” – gevoel voor humor hebben ze dus duidelijk ook. Hun cd werd in twee dagen opgenomen en bevat alleen traditionals die ze ook nog eens volgens de antieke arrangementen die ze duidelijk zo waarderen spelen. En dat doen ze absoluut niet slecht. De l9ol klinkt ook goed door, alleen hoef je hier geen nieuw geluid te verwachten. Dit zijn vier heren die er gewoon ontzettend veel plezier in hebben de oude stringbandmuziek levend te houden, en dat levert muziek op waar je een goed humeur van krijgt. De bezetting is ook vrij traditioneel – bas, gitaar, fiddle en banjo, en alle vier zingen ze ook af en toe.

Runaway String Band

De vier muzikanten van de Runaway String Band spelen traditionals als Pretty Saro, maar ook nummers van Si Kahn. Daarmee staan ze iets meer in deze tijd, hoewel ze wel degelijk een traditionele aanpak hebben. Ze spelen op mandoline, banjo, gitaar, en op een “bass viola da gamba” en zingen alle vier. En dat klinkt gewoon erg lekker allemaal. Er wordt vlot en gedreven gespeeld, zonder al te veel aan de traditie vast te houden. Daardoor hebben ze toch ook een eigen geluid ontwikkeld, en dat is altijd leuk om te horen.

The Whistlepigs String Band

De lekkerste bewaren we voor het laatst. The Whistlepigs String Band is de leukste stringband die we de laatste tijd hoorden, en dan niet alleen vanwege de fraaie eigen liedjes (al heeft een band die eigen liedjes speelt bij ons altijd een streepje voor), maar voral door de aanstekelijke manier waarop ze die liedjes brengen. Luister maar naar hun openingsnummer Fenceline over een jongetje dat samen met zijn vader aan de fenceline werkt en daar een heel verhaal over vaders en zonen en onvervulde dromen aan vastknoopt. Mooi bluegrassy gezongen, mooi arrangement, lekker nummer. Daar komt bij dat zowel Fred Keller als Chris Jones geweldige solozangers zijn. Verder beperken ze zich niet tot de gebruikelijke traditionals, maar horen we ook een zeer prima versie van Steve Earle’s Hometown Blues langskomen. Een absoluut topalbum met maar liefst zeventien geweldige nummers. De bezetting is weliswaar traditioneel (mandoline, banjo, bas en gitaar), maar deze heren weten er verrassende dingen mee te doen.