De psychedelische bands en platen uit de jaren zestig leken nauwelijks sporen te hebben achtergelaten in de muziek. Maar nu is daar de nieuwe cd van The String Cheese Incident, en je kunt aan de verpakking al een beetje zien wat voor muziek je kunt verwachten. Om het plastic cd-doosje zit een kartonnen hoesje met een gat, min of meer in de vorm van een vlinder.
Als we dat kartonnetje eraf halen zien we een psychedelische tekening van een torso, die er nog vreemder uit gaat zien als we het boekje helemaal openvouwen.

De muziek sluit mooi bij de verpakking aan. Er zitten elementen in van een gewone akoestische band, maar soms neigt het ook wat naar symfonische pop, terwijl er steeds psychedelische elementen inzitten, met jazzy improvisaties ertussendoor. De mellotron is aanwezig, maar ook de B3, fiddles, steelgitaar, enzovoorts. Psychedelische pop uit de jaren zestig, maar met de techniek van nu. Eigenaardige muziek, maar zeker niet slecht. Groeimuziek.

De bluegrass schemert er nog steeds fors doorheen, terwijl er flink wordt geëxperimenteerd met onder meer dance-ritmes en elektronische effecten. Dan komen er ineens op een filmmuziekachtige manier flarden gesproken tekst langs. Toch is het een mooie uitgebalanceerde plaat geworden, die eigenlijk niet goed in een vakje te plaatsen is. Avontuurlijk zou je het kunnen noemen, of inventief. Er is in ieder geval genoeg te beleven aan dit album.

uitgevouwen cd-boekje