Sweet Papa Low Down is een band die twee opmerkelijke leden heeft die maken dat de muziek boven de rest uitsteekt. Zanger/gitarist Jeff Shucard heeft een mooie, donkere, tikkeltje ruwe stem die perfect is voor de oude blues die de band het liefste speelt. Toch zou hij in zijn eentje niet echt vreselijk opvallen. De man die dit obscure bandje zijn grootste meerwaarde geeft is Dan Marcus, die alle blaasinstrumenten en de arrangementen voor zijn rekening neemt. Marcus had voor zijn dertigste al de leiding van de blazerssectie van de band van Ray Charles, maar nadat Charles zijn band opdoekte stond hij eigenlijk nooit meer echt in de spotlights. Marcus verdient zijn geld tegenwoordig als vertegenwoordiger (Shucard is leraar), maar kan de muziek toch niet helemaal links laten liggen.

De muziek van Sweet Papa Low Down bestaat voornamelijk uit oude, vergeten bluesjes uit de jaren twintig en dertig die hier niet alleen afgestoft worden, maar ook volledig in ere hersteld. Ze krijgen een uitvoering die ergens tussen blues en kleine big band in zitten, met een hoop swing. Shucard noemt het een beetje tongue-in-cheek “post-modern retro-fusion Afro-American hokum jazz & blues“. Maar zoals gezegd, het zijn vooral de bijzondere arrangementen van Dan Marcus die ervoor zorgen dat je de cd’s van het gezelschap blijft draaien.

Jeff Shucard werd op een zondagochtend gebeld door iemand die met een duidelijk Engels accent vroeg of hij Jeff Shucard van Sweet Papa Lowdown was. Shucard dacht eerst aan een grap toen de ander zich voorstelde als Chris Barber, de Engelse jazzlegende, maar al snel bleek dat Barber een van hun cd’s had gehoord en graag eens wat samen wou doen. Nu is Barber weliswaar een jazzmusicus van de oude stempel, maar ook een die het avontuur niet schuwt – hij had al eens een plaat gemaakt met Dr John toen die nog niet zo heel bekend was. En zijn verzoek was serieus bedoeld. Hij kwam speciaal naar Vancouver en er werd door het plaatselijke radiostation een opname gemaakt van het concert dat Sweet Papa Lowdown samen met Barber gaf. Dat concert is nu op cd verschenen onder de titel One of your smiles. Wij waren bang dat het wat tegen zou vallen na de twee prachtig gearrangeerde cd’s die we al kenden van de groep, maar dat valt alleszins mee – er wordt zeer geïnspireerd gespeeld, zowel door Barber als door Sweet Papa Lowdown. De lol van het lekker samen muziek maken spat eraf. Dat er dan ook nog eens wat onbekendere bluesnummers uit de jaren dertig grondig afgestoft worden maakt het extra leuk, vooral omdat deze groep niet braafjes die nummers naspeelt, maar er iets eigens aan toevoegt waardoor het ook meteen weer muziek van deze tijd wordt. Muziek om een goed humeur van te krijgen.

Sweet Papa Low Down:

• Lost & Found
• ‘Til times get better
• One of your smiles (met de Engelse jazzlegende Chris Barber)

Uitgegeven in eigen beheer, dus we hopen nog steeds dat er een platenmaatschappij wakker wordt.