Een traditionele Schotse band met een bagpiper zie je niet elke dag, en zeker niet in een ambiance zoals die waarin wij de wereldact The Tannahill Weavers in Groningen zagen optreden, op zondagavond 7 maart 2004. De Kroeg van Klaas is een gezellig buurtcafé, waar ze zelfs Guiness schenken, en we zagen vijf mannen achter het biljart die een fantastisch optreden verzorgden van twee keer ruim een uur.
Wij zaten aan de andere kant van het biljart, dus op de eerste rij. De Tannahill Weavers spelen al ruim twintig jaar samen, en dat kun je merken, want dat “weavers” is zeer toepasselijk. De mannen weven een geluidstapijtje dat zijn weerga niet kent. Het gaat om traditionele muziek, maar die wordt hier zeer pittig en ruig onder het stof vandaan gehaald. De zanger en frontman Roy Gullane speelt bijvoorbeeld fenomenaal slaggitaar, stuwend en tegelijkertijd stevig en subtiel, moeiteloos midden in een nummer van het ene ingewikkelde ritme naar het andere switchend. Daarnaast zingt hij voortreffelijk, met een mooie gruizige stem. De twee mannen links en rechts naast hem zetten daar zeer regelmatig een spannende tweede en derde stem naast. Dat betekent dat alleen de zangpartijen al klasse waren. Dan was daar de bagpiper, Colin Melville, de jongste aanwinst van de groep, 22 jaar jong en zeer goed. Een doedelzakspeler in zo’n kleine bezetting zie je niet veel, maar als je ook maar een beetje van doedelzak houdt was je hier in het walhalla terechtgekomen. Hij speelde afwisselend de highland bagpipes, een kleine elleboogdoedelzak en een pennywhistle, en hij was vooral in de snelle stukken onovertroffen. De fiddler, John Martin en de fluitspeler Phil Smilly speelden niet gelijk met hem op, maar legden er hun eigen stukje tapijt onder, met net weer een iets andere melodie of een andere wending. En dan was er nog de bouzouki, die door Leslie Wilson meestal ook als slaginstrument bespeeld werd, en die een prachtige basis legde voor de rest. Wilson speelt daarnaast ook keyboards en zingt ook een paar stukken als leadvocalist.

Het concert in deze kleine kroeg was eigenlijk uitzonderlijk en te beschouwen als een vriendendienst voor de kroegbaas. De frontman van de groep blijkt namelijk, verrassend genoeg, in Groningen te wonen. Maar voor ons, het publiek, was het een perfect concert in een perfecte ambiance.

Nieuwsgierig naar de Tannahill Weavers? Luister dan eens naar hun veertiende (!!) en meer dan uitstekende cd The Arnish Light.
En kijk eens op hun website.