Ik vraag me af of ze de bandnaam ook hadden gekozen als ze zich gerealiseerd hadden dat de term Tea Party gekaapt zou worden door de meest rabiate rechtse Amerikaanse beweging sinds de Ku Klux Klan, maar misschien was het wel een bewuste keuze van dit prettig gestoorde stel. Boston Tea Party is een duo dan noisepop brengt, en ze weten daarbij dezelfde soort van gecontroleerde bijna-hysterie te bereiken als de B 52’s in de jaren zeventig. Nét over the top, maar ook steeds beheerst. Fris, lekker fel en scherp, met afwisselende en soms bizarre liedjes die op een plezierige manier alle kanten op kunnen schieten. Twee voorbeelden om te laten horen hoe lekker dat dan klinkt, en ik zou je zo nog veel meer van dit soort verrassende fragmenten kunnen laten horen. Als je deze soundbites leuk vindt moet je de cd onmiddellijk aanschaffen, want dan word je daar gegarandeerd bijzonder vrolijk van.
Veel hebben ze niet nodig om dit overweldigende bandgeluid te produceren – een overstuurde akoestische gitaar en een zelfgemaakte stompbox die door een paar felle flamencoschoenen worden aangedreven. Wat je hoort is pure passie, pure gedrevenheid en erg veel lol, dus alles wat een goede poprockplaat de moeite waard maakt. De elf nummer op hun debuutalbum Little Trouble Kids werden live ingespeeld in twee intense livesessies. Daarna werden er alleen nog wat minieme puntjes op de i gezet. Het resultaat is overdonderend goed. Made in Belgium, by the way. Een absolute aanrader.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.