Tom Teasley is een opmerkelijke percussionist, Charles Williams een fenomenale zanger, en samen maken ze muziek die nergens mee te vergelijken is. Williams is een klassiek getrainde zanger die eerder in opera’s zong, en te zeggen dat hij kan zingen is een understatement. De man heeft een prachtige, warme, monumentale stem waar je niet omheen kunt. Op Poetry, Prose, Percussion & Song zijn ze met zijn tweeën nog aan het zoeken naar de juiste vorm, maar als het duo Word-Beat blijken ze op The Soul Dances hun draai volledig gevonden te hebben. Machtige zang gecombineerd met inventieve percussie in de breedste zin van het woord.

Op het eerste album veel poëzie, van onder meer Langston Hughes, die parlando wordt voorgedragen met percussie-ondersteuning, op het tweede album zijn de gesproken stukken tot een minimum teruggebracht en heeft de majestueuze zang de overhand, en dat is winst, al zijn beide albums zeldzame juweeltjes. De inspiratie komt voor een belangrijk deel uit Afrika, maar deze mannen creëren hier iets dat we voor het gemak maar wereldfusie noemen, waarbij het niet altijd duidelijk is waar de invloeden vandaan komen. Er is jazz, er zijn gospelinvloeden, er is passie, er is warmte. Muziek in een van zijn puurste vormen. Meeslepend en prachtig.