
philip pickett en richard thompson - and the musicians of the globe - live in de oosterpoort in groningen op 30 november 2010
Een bijzonder concert was het, met Richard Thompson, een van de tien allerbeste gitaristen van deze tijd, in een dienende rol als zanger bij een barokorkest. Dat orkest heet Musicians of the Globe, opgericht door Philip Pickett, die als folkmuzikant begon (bij de Albion Band), maar die met dit orkest vooral de muziek uit de tijd van Shakespeare levend wil houden. Dat betekent dat er liedjes uit die tijd gespeeld worden op de originele instrumenten, en dat er akoestisch gespeeld wordt. Voor iedereen die Thompson wel eens met zijn messcherpe, snoeiharde rockband aan de gang hoorde was dit wel even wennen.
Ook voor mij, moet ik bekennen, want na het eerste nummer dacht ik dat we een suffe avond tegemoet gingen. Maar dat was snel voorbij, want als je goed luistert hoor je niet alleen hoe goed de muzikanten zijn, je hoort ook dat dit de werkelijke wortels zijn voor Thompson, met vrolijke en ranzige liedjes die vaak ingewikkelder in elkaar zaten dan je van popmuziek van een paar eeuwen geleden zou verwachten. Thompson was met zijn stem voor de pauze nog wat zoekende, maar na de pauze viel alles perfect samen en hoorden we een magnifieke band die exact slaagde in Picketts voornemen – om de muziek uit de tijd van Shakespeare springlevend te houden.
Er werd gespeeld op blokfluiten (Pickett zelf), viool (Penelope Spencer, die met haar viool bijna kon zingen), luit en barokgitaar (Linda Sayce, die al net zo virtuoos en sprankelend klonk als Thompson), bandora (prachtig, gedreven gespeeld door Elizabeth Pallett) en basviool (viola da gamba, door Henrik Persson). Een hechte band van virtuoze musici die met duidelijke liefde voor deze muziek zaten te spelen. Thompson speelde ook barokgitaar, maar stelde zich nadrukkelijk dienend op.
Het laatste nummer voor de pauze, Watkins Ale, hebben we met een simpele camera opgenomen. De beeldkwaliteit is vrij slecht, de geluidskwaliteit redelijk, maar je krijgt wel een indruk van dit bijzondere concert. Ze traden maar twee keer in België en twee keer in Nederland op, en sluiten hun mini-toernee in Londen af. Dit was dus echt een buitenkansje.