1 Ricky Nelson – That same old feeling

Ricky Nelson was een tienersterretje dat een grote ster werd doordat hij een stel uitstekende muzikanten om zich heen verzameld had, door de uitstekende keus van liedjes en door zijn laid-back manier van zingen. En als daar dan ook nog een ordinair schreeuwerig meidenkoortje bijkomt heb je iets heel speciaals. Relaxte zang, scherpe sologitaar en gillende meiden. Prachtig.

2 Fats Domino – Old Man Trouble

Fats Domino heeft een enorme reeks hits gehad. Allemaal goed tot zeer goed, maar niet geniaal, zoals Ray Charles. Dit nummer van nog geen twee minuten springt eruit door het meidenkoortje. Je hebt het gevoel dat er gewoon een paar meiden van een jaar of vijftien van straat zijn geplukt om even wat te zingen, en het werkt. Zelden een frissere meidenclub gehoord.

3 Jacques Brel – Rosa

Ook hier heb je het gevoel dat er wat schoolmeisjes uit de klas zijn gehaald, alleen past het hier perfect bij het nummer, waarin schoolmeisjes het Latijnse rijtje “Rose rose rosas, rosa rum rosis rosis” moeten opdreunen. Maar dan wel goed, half gezongen, met precies de goede toon. En met precies het juiste geluid van onschuldige schoolmeisjes.

4 Dr John – Jump Sturdy

Van de eerste plaat van Dr John , die toen nog “the Nighttripper” achter zijn naam had staan. Hij werkte als studiomuzikant in Los Angeles, en mocht wat overgebleven studiotijd van Sonny en Cher gebruiken. Je kunt dan ook horen dat het in één keer is opgenomen, maar omdat het om een soort nepvoodoosessie gaat past dat wel bij de sfeer. Ook hier weer een stel ordinaire meiden, terwijl er ook wat mannen meekwelen.

5 Lucille Starr – Colinda

Lucille Starr was een Canadese, tweetalige zangeres die in de jaren zestig een paar grote hits had waarvan dit, dankzij het onnozele meidenkoortje, de leukste is. Let ook op de ongelofelijke snik in haar stem en probeer die maar eens na te doen…

6 PJ Proby – Let the water run down

PJ Proby was een Amerikaan die in Engeland een grote ster werd die een tijdlang voor zalen stampvol hysterische meisjes optrad, en dan regelmatig uit zijn te strakke broek scheurde. Op dit nummer lijken een paar van die hysterische meiden mee te zingen, en het past perfect bij dit nummer.
Eigenaardig genoeg heeft hij ook een paar platen met musicalnummers gemaakt die zoeter dan zoet waren (maar ook weer zó “over the top” dat sommige nummers daar zeer van opknapten).

7 Helen Shapiro – Queen for tonight

Echt een arbeidsvitaminennummer, van een vijftienjarige Helen Shapiro, die met haar vrij zware stem twintig jaar ouder klinkt. Het meidenkoortje dat er tussendoor “Queen for tonight” uitperst werkt onvermijdelijk op de lachspieren, ook omdat het contrast met de stem van Shapiro zo groot is.

8 Zarah Leander – Ich weiss (es muss einmal ein Wunder geschehen)

Pure edelkitsch van het ergste soort, maar daardoor wel weer heel erg mooi. Complete engelenkoren komen hier langs. Geweldig. Let ook even op de prachtige rollende rrrr. Nina Hagen heeft het nummer later nog eens een extra “over the top”-behandeling gegeven, al zou je denken dat zoiets bij dit nummer niet mogelijk was. Ook prachtig.

9 Bridget St John – The Pebble and the Man

Ron Geesin arrangeerde een hele plaat van Bridget St John, waarbij vooral de achtergrondkoortjes opvielen. Op dit nummer (dat geschreven werd door Donovan) hoor je een paar countertenors op de achtergrond, en ze maken er echt iets heel moois van. Adembenemend.

10 Gilbert Becaud – L’Orange

Becaud maakt zichzelf in dit nummer bijna ondergeschikt aan het idiote koortje dat alle kanten op gaat. Merkwaardig nummer.

Je kunt luisteren door op het driehoekje te klikken.