Fallout Records is een platenlabel dat curieuze, onvindbare, zeldzame, obscure of anderszins opmerkelijke plaatjes uit de jaren zestig opnieuw uitbrengt. Daar zit heel af en toe een vergeten meesterwerkje tussen, maar heel vaak gaat het ook om vermakelijke curiosa, zoals Phantasy van Tommy Roe.

Tommy Roe had een paar enorme hits in het begin van de jaren zestig – zijn “Sheila” was bijvoorbeeld een nummer 1-hit in Amerika en een grote hit over de hele wereld. Het gaat om luchtige popdeuntjes in een stijl die later als bubblegum geklasseerd werd. Roe werd echter ook aangestoken door de vernieuwingsdrift van Beatles, Beach Boys en Byrds, en maakte met hulp van een paar mannen die ook verantwoordelijk waren voor schitterende softpopklassiekers als Millennium en Sagittarius het album Phantasy.

Als je Phantasy opzet is het net alsof je door een kier in de tijd terugkijkt in de liefste periode van de jaren zestig. De liefste, onschuldigste hippiemuziek, compleet met sitar en psychedelische effecten, inclusief naïeve, hoopvolle teksten. Alles aan dit plaatje doet zwaar gedateerd aan, en het geeft echt een perfect tijdsbeeld, waarbij je de lieve hippiemeisjes weer aandoenlijk ziet dansen met bloemen in het haar.

Als je de teksten met terugwerkende kracht beschouwd als een stukje onbedoelde humor valt er toch nog het een en ander te genieten hier, want de meerstemmige zang is, als altijd bij goede softpop, prachtig, en Roe kan ook pakkende melodietjes schrijven. En ook de arrangementen zijn, hoewel buitengewoon gedateerd, zeker niet slecht. Een curiosum dus, dit plaatje, maar wel een waar wij hier een uitstekend goed humeur van kregen.

De plaat flopte toendertijd overigens, net als zijn even experimentele voorganger, waarna Tommy Roe eieren voor zijn geld koos en een gigahit scoorde met Dizzy. Dit plaatje komt dus uit een vergeten hoekje uit zijn carrière.

• Tommy Roe – Phantasy – Fallout FOCD2071