In onze rubriek Twice is Nice laten we altijd twee versies horen van één liedje, en in dit geval hadden we niet verwacht dat iemand ooit nog de moeite zou nemen om een nummer te coveren van de goeddeels vergeten Westcoast-superband uit de sixties Moby Grape. Carla Olson begon haar loopbaan min of meer in de schaduw van de legendarische Gene Clark, een van de leden van de oorspronkelijke Byrdsbezetting, en een van de invloedrijkste popmuzikanten van de tweede helft van de twintigste eeuw. Op haar nieuwe album, dat vol staat met duetten, covert ze het prachtige melancholieke 8:05, dat geschreven werd door Jerry Miller en Don Stevenson, twee leden van Moby Grape, een van de eerste bands die ooit werden aangeduid als “superband”.

Moby Grape was een band waar alles mee misging wat er maar mis kon gaan met een band. Hun debuutalbum was een fantastische plaat, dankzij drie fenomenale gitaristen die op onnavolgbare wijze met elkaar, onder elkaar door en tegen elkaar in speelden, een paar uitstekende zangers die bovendien fantastisch meerstemmig konden zingen, meerdere goede songschrijvers, kortom: een echte superband. Het management was echter zo enthousiast over dat eerste album dat ze besloot alle nummers op zes singles uit te brengen. In één keer, wel te verstaan. Dat viel dus hardstikke dood, want radiostations konden niet kiezen.

En dan was er de hoes, die meteen problemen opriep vanwege de middelvinger van Don Stevenson. Alle platen moesten teruggehaald worden, nieuwe hoezen, met een weggeretoucheerde vinger, werden gedrukt, en het “momentum” was voorbij. Moby Grape was een band die onder collega’s zeer hoog gewaardeerd werd, maar die bij het grote publiek nooit bekend is geworden. Helaas, want ze hebben na dat eerste album nog een aantal magnifieke meesterwerkjes gemaakt, en Skip Spence heeft onder de naam Alexander Spence later nog het magnifieke meesterwerk Oar opgenomen, geheel in zijn eentje. Peter Lewis en Bob Mosley completeerden de band.

Hier dan nog even een fragment van 8:05, met de versie van Carla Olson en Peter Case ernaast, zodat je vooral nog eens kunt constateren hoe goed Moby Grape was.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.