Alleen bluesdetaillisten kunnen je het verschil uitleggen tussen grotestadsblues, elektrische blues en bluesrock. Voor mij kun je The Twisters gewoon in al die categorieën plaatsen, en zet ze dan meteen maar goed vooraan, want op After The Storm laat het gezelschap horen dat ze in de eredivisie thuishoren. De band draait om Dave “Hurricane” Hoerl, die niet alleen zingt maar ook een fantastische partij mondharmonica speelt. Luister naar het prachtige slotnummer Bye Bye Bird en huiver. Het nummer is een mondharmonica/zangsolo van Hoerl en is opgedragen aan de bassist van de band die bij een auto-ongeluk omkwam. Het is het enige nummer dat de band niet zelf, of samen met producer Chris Isaak schreef.

Zoals vrijwel alle cd’s die bij het Canadese Northern Blues uitkomen is dit ook weer een blues-topper die alles heeft wat een goede bluesplaat moet hebben – het rauwe randje, de melancholieke toon en schitterende geraffineerde arrangementen. Alles is goed aan deze plaat, tot en met de instrumental, een schitterende schuifblues. De heren hebben er overduidelijk erg veel zin in, en die combinatie van vrolijkheid, pure energie en melancholie maken dit tot een absolute topper in het genre. Klasse!