Uncle Earl is de wat merkwaardige naam van een meidenstringband die geprezen wordt omdat ze muziek maken die opwindend en rauw is. Dat klopt op momenten ook wel, maar ik vind ze vooral goed omdat ze ook gas terug kunnen nemen en heel ingetogen en ontspannen muziek maken. Als ik zeg “ontspannen” bedoel ik overigens niet dat ze softe muziek maken, want spannend wordt en blijft het altijd bij deze vier zeer getalenteerde dames.

Om te beginnen kunnen ze alle vier spelen als de beste. Kristin Andreassen speelt gitaar (en heel verrassend, voeten), Rayna Gellert fiddle en gitaar, KC Groves mandoline en gitaar en Abigail Washburn banjo. Alle dames zingen ook afwisselend lead en harmony. En ook dat doen ze zeer, zeer goed. Alle vier. En samen klinken ze dan ook nog eens als meer dan de som der delen. Chemie, magie, geef het maar een naam. Maar het is meer dan alleen maar het speelplezier dat er vanaf spat. Vier toptalenten die toch niet steeds nadrukkelijk met hun eigen ego in de spotlights hoeven staan, misschien is dat het wel.

Ze spelen vooral traditionals en drie mooie eigen nummers. Hun muziek komt duidelijk vanuit de stringbandtraditie, maar ze gaan er los genoeg mee om, waardoor ze een fraai eigen geluid laten horen. Een genot om naar te luisteren, en niet alleen voor een stringband- of bluegrasspubliek.

Vaak bespreek ik hier cd’s die in Nederland moeilijk te vinden zijn, maar deze wordt ook in Nederland gedistribueerd door Rounder Nederland. Je kunt hem dus gewoon bij je platenzaak bestellen.