curt boetcher there's an innocent face
Curt Boetcher was voor het grootste deel van zijn carrière de man achter de schermen. Aan de westkust van Amerika produceerde hij behoorlijk wat zogenaamde “softpop”. Groepen die uitblonken in engelachtige meerstemmige samenzang, zoals the Association en Sagittarius, en die daar vaak ook veel succes mee hadden. De groep Millenium was voor insiders zijn bekendste persoonlijke project, al heeft die groep uiteindelijk maar één plaat gemaakt met de optimistische titel “Begin”. Maar wat voor plaat! Zet een aantal prima zangers en componisten bij elkaar, zorg voor verrassende arrangementen en je creëert een meesterwerk.
Een paar jaar later, in 1973, herhaalde Boetcher dat kunststukje nog een keer met zijn soloplaat There’s an innocent face. Een plaat die van begin tot eind perfect is, tot en met het gaatje, want aan de ene kant eindigt de plaat met een auto die eindeloos langs blijft razen zolang je de naald niet van de plaat haalt, aan de andere kant blijven de krekels dootsjilpen. Een grapje dat ervoor zorgt dat de plaat eigenlijk niet op cd is over te zetten. Alles aan deze plaat is goed, van de ballads tot Bobby California, de stevige persiflage op de groep Spirit en het dierennummer Wufferton Frog dat vol zit met idiote effecten. Grappig, mooi, lekkere muziek, de perfecte popplaat, en toch geflopt. Misschien had Boetcher toch moeten doen wat hij in een van de liedjes belachelijk maakt: een artiestennaam aannemen? De wat weke kop op de hoes zal ook niet echt geholpen hebben, ondanks de tongue-in-cheek-titel van de plaat.
Voor de liefhebbers van meerstemmige samenzang, lekkere liedjes en bijzondere arrangementen is dit een absolute aanrader. Sinds enige tijd ook op cd verkrijgbaar
- There’s an innocent face – Curt Boetcher – Elektra ELK 42 124 (EKS 75037)
- Bestel de cd hier goedkoop bij een bekende webwinkel: There’s an innocent face
Luister hier naar een paar fragmenten, met excuses voor de uiterst belabberde kwaliteit, want de plaat klinkt werkelijk duizend maal beter, maar je krijgt, denk ik, toch een beetje een idee van het pop-genie Boetcher:
Kant 1
- I love you more each day (Gere, Boetcher, Burrel)
- Such a lady (Naylor, Gusias)
- She’ll stay with you (Gere)
- Love you yes I do (Netkin)
- Without her (Gusins)
- Bobby California (Gere)
Kant 2
- The choice is yours (Rooney, Rooney)
- Malachi Star (Wachtel, Pulver)
- Lay down (Gere)
- I’ve been wrong (Gere)
- Wufferton frog (Schwimmer)
Op de plaat is verder geen informatie te vinden over musici, of verdere achtergrondinformatie, behalve dat de plaat geproduceerd is door Curt Boetcher en Web Burrel en dat Gary Usher de executive producer was.
In onze serie “vergeten meesterwerken” aandacht voor “There’s an innocent face” van West Coastlegende Curt Boetcher.
Meer vergeten meesterwerkjes vind je hier: