Verse Taal is de titel van een boek dat samen met een cd een eenheid vormt. Op de cd staat muziek van Wilma Paalman en Laduraya, in het boek staan gedichten, verhalen en foto’s, allemaal even indrukwekkend, vooral doordat ze elkaar allemaal lijken te versterken.

Het gaat hier om vluchtelingen, en over het vreemdeling zijn, over verhuizen, over het ontheemd zijn, over de omgang met een vreemde nieuwe taal. Het gaat ook over ontmoetingen, over het eigen geluid van ieder mens, over geschiedenis, over heden, verleden en toekomst. Het gaat hier nadrukkelijk niet over zielige slachtoffers, maar over energieke zoekers naar een toekomst waarin alles weer in balans is.

Dat wil niet zeggen dat er geen melancholie te vinden is in dit boek, in deze muziek. Ze zijn juist doordrenkt van melancholie, maar uit alle poriën ademt alles hier ook energie en levenslust en pure power. Luister maar eens naar De Vreugde, met het verrukkelijk stuwende ritme van de cello over de parlando tekst van Salah Hassan, of het door Wilma Paalman gezongen Mijn Zoon, waarin de trombone de muziek een bijna oosteuropees karakter geeft, of het al net zo prachtige Slutnja/Vermoeden. De muziek is overal prachtig gearrangeerd, en naast de zang van Paalman horen we ook schrijvers die hun eigen gedichten lezen, met de muziek van Paalman en Marcel van der Schot als ondersteuning en versterking.

De foto’s in het boek zijn van Jan Kees Helms, en ze zijn prachtig en ontroerend. Soms zijn het niet meer dan sfeerimpressies van interieurs waaruit heimwee opklinkt, maar je realiseert je ook, door de Nederlandse details (een geel flesje Zwitsal) dat mensen ook bereid zijn zich hier opnieuw te wortelen. De hoop klinkt overal door, ook in de verhalen en gedichten.

Een boek om te koesteren, om heel vaak op te pakken om weer even wat te lezen, kijken en vooral luisteren. Vooral daarom toch één klein puntje van kritiek – dit boekje had een gebonden boek moeten zijn met harde kaft, waar het cd’tje stevig in past. Nu is het een slap boek, met een cd in een plastic zakje. Voor een boek van dit kaliber is dat zonde. Desalniettemin een absolute aanrader.