Met vinyl konden grappen worden uitgehaald die je op cd eigenlijk niet kunt herhalen. Hier tien uiteenlopende voorbeelden. Zo zijn er de twee fragmenten aan het begin van de twee plaatkanten van The Monty Python Instant Record Collection die allebei op hun eigen manier met het fenomeen vinyl spelen. Insect Trust begint een nummer als een 78-toerenplaat die in de groef blijft hangen, waarop het nummer als modern nummer verdergaat. Sjef van Oekel legt aan het begin van de tweede plaatkant uit wat hij deed “terwijl u de plaat omdraaide”, John Hartford legt al zingend, met de nodige geluidseffecten, uit waarom je een plaat nooit in de zon mag laten liggen. Dick Raaijmakers maakte een aantal elektronische canons (hij was een van de grote voorlopers als het om electronische muziek gaat) en voegde daar een laatste canon aan toe die bestaat uit het gekraak en getik van een tot op de draad versleten 78-toerenplaat. En was er ook nog de lp Wow van Moby Grape waar één 78-toerennummer op stond. Dat wordt hier aangekondigd. Iets later kon je op geen enkele draaitafel meer 78 toeren draaien, dus dat nummer is waarschijnlijk maar door een zeer beperkte groep luisteraars gehoord. Kinderplaten maken ook gebruik van het feit dat we met een plaat te maken hebben. Twee voorbeelden – Bert die Ernie vertelt dat hij weer verder mag lezen, want de plaat is inmiddels omgedraaid, en Adriaan legt Bassie uit hoe hij aan de andere kant van de plaat kan komen. De grap is heel flauw, maar wel “vinyl only”. En daar gaat het hier even om, om typische vinylgrappen.

Je kunt luisteren door op het driehoekje te klikken.