West Afrika en Haïti zijn gescheiden door een complete Atlantische oceaan, maar muziek trekt zich daar weinig van aan, zo blijkt altijd weer. De mensen die ooit gedwongen naar dat Caribische eiland werden gebracht herkennen moeiteloos de ritmes van het verre verleden.

Het Afro Haitian Experimental Orchestra was een idee van Corinne Micaelli, de directeur van het Franse Instituut op Haïti. Zij wou afrobeatdrummer Tony Allen naar het eiland halen, liefst om hem met Haïtiaanse muzikanten in het openbaar te laten optreden. Allen stemde toe, en Erol Josué, zanger, danser, voodoo priester en directeur van het Haïtiaanse Bureau van Ethnologie, hielp bij het vinden van lokale percussionisten en zangers. De muzikanten werden uit een aantal van de beste Haitiaanse bands gerecruteerd.

Ze hadden vijf dagen om te componeren en te oefenen voor de set die ze zouden spelen op een plein in Port-au-Prince die live op tv zou worden uitgezonden. Mark Mulholland, die was aangetrokken als de gitarist van de band, zegt: “Het was een complete chaos om het voor elkaar te krijgen – krankzinnig. Met zijn allen in een kleine kamer – tien percussionisten van de topbands van Haïti, plus Tony, Olaf Hund op keyboards, en Philippe Dary, een oude vriend van Tony, op bas. Hij werd in feite de muzikale leider. Het geluid was overweldigend.”

De muziek groeide organisch uit lange jamsessies, sommige gestart door Allen en de andere Westerse muzikanten, opgebouwd rond Allen’s afrobeatritmes en de grooves van Dary’s bas. Een aantal nummers kwam van de Haitiaanse muzikanten, gebaseerd op voodoo ritmes en een chant. Niemand wist vantevoren waar ze aan begonnen waren, maar de wortels van beide kanten van de Atlantische oceaan grepen mooi in elkaar, met lagen van polyritmes die eeuwen en culturen overbruggen.

Tegelijk klinkt het allemaal modern, en hoor je ook de invloed van Sun Ra of Krautrock, en wordt er ook elektronica en psychedelica door geroerd. Wereldfusie die bruist en spettert. Het leek er even op dat het bij dat ene optreden in de open lucht zou blijven, maar Mulholland heeft van de repetities gelukkig een aantal multi-track opnames gemaakt, die weer gebruikt zijn als basis voor een magnifiek album, waar je goed op kunt horen dat er iets heel bijzonders gebeurde bij dat Afro Haitian Experimental Orchestra.

Luister hier naar een paar fragmenten: