Aziza Brahim’s familie komt uit de westelijke Sahara, maar zij werd geboren en groeide op in een desolaat vluchtelingenkamp in Algerije, waar zij en haar familie naar gedeporteerd waren. Ze woont nu al meer dan tien jaar in Barcelona, maar ze is strijdbaarder dan ooit en komt op voor de rechten van al haar landgenoten die uit de westelijke Sahara zijn verdreven, een van de vergeten tragedies van Afrika, en dat kun je in haar muziek terughoren.

Io het hoesje van haar derde album, Sahari, zien we een klein meisje in een tutu balletoefeningen doen, in de hete woestijn, met op de achtergrond de tenten van een vluchtelingenkamp – een beeld dat optimisme uitstraalt, en hoop op een beter leven, maar je ziet ook in één oogopslag de ellendige omstandigheden waarin ze moeten leven.

De muziek van Brahim weerspiegelt de zorgen en de hoop van die vluchtelingen. Haar grootmoeder was een beroemde Saharawi dichteres, haar moeder een bekende zangeres, en de kracht en onverschrokkenheid van die twee heeft ze meegekregen, zegt ze zelf. Brahim probeert nu als zangeres de stem van de vluchtelingen te zijn, van de mensen die verdreven zijn van hun land.

Voor dit album werkte ze samen met de Spaanse Ampato Sánchez van de band Amparanoia, die haar overhaalde om ook elektronica te gebruiken, waardoor er een dialoog ontstond tussen traditionele en elektronische percussie. Al met al is het een indrukwekkend album geworden.

• Aziza Brahim – Sahari – Glitterbeat – distr Xango
• Bestel de cd hier bij een bekende webwinkel: Sahari

Luister hier naar een paar fragmenten: