Cacha Mundinho is de band van de Portugese gitariste, zangeres en componiste Joana Almeida, die in Amsterdam terecht kwam nadat ze in Portugal als een van de eerste vrouwelijke fadogitaristen was opgeleid. Hier begon ze, samen met de Turks-Nederlandse percussionist Sjahin During een band die wat haar betreft alle regio’s en culturen die het Portugees als taal delen muzikaal met elkaar zou moeten verbinden.

Fado en de Portugese troubadourtraditie zijn dan de basis, maar Almeida is absoluut niet puristisch ingesteld, dus werd de Braziliaanse contrabassist Pedro Ivo Ferreira erbij gehaald en de Spaanse Maripepa Contreras, die hobo speelt, maar ook Engelse hoorn en duduk. Een internationaal kwartet dus, een ongewone bezetting en een jazzy aanpak, waarbij de verrassende percussie een behoorlijk grote en speelse rol speelt. De percussie houdt de muziek licht en luchtig terwijl de drive er niet minder van wordt, integendeel.

De arrangementen zijn fabelachtig mooi. Luister maar eens hoe ze een nummer als Canto de Vida beginnen. Adembenemend mooi vind ik dat. En dat geldt voor dit hele album – de liedjes zijn geweldig, de zang is prachtig, en de vier musici zijn alle vier fenomenaal goed, en ze spelen ook nog eens fenomenaal goed samen. Prachtig, prachtig!

Luister hier naar een paar fragmenten: