Het Salentijnse schiereiland vormt de hak van de Italiaanse laars, en van dit oostelijkste stukje Italië komt de groep Canzoniere Grecanico Salentino, een van de oudste en meest toonaangevende traditionele muziekgezelschappen van het land.

Traditie betekent in de handen van deze band zeker niet stoffig en stilstand, want deze zevenkoppige band weet de Italiaanse Pizzica op een verbazingwekkende manier te revitaliseren, met allerlei unieke invloeden die de traditie op een merkwaardige manier alleen maar lijken te versterken. Het oude ritueel van de pizzica tarantata wordt hier met een ongekende energie gebracht waardoor hele nieuwe generaties de opwinding weer voelen die deze muziek kan opwekken.

De schrijver Rina Durante richtte het gezelschap in 1975 op, zijn zoon, violist, drummer en bandleider Mauro nam het in 2007 van hem over. Durante blijft vernieuwen, waarbij zijn samenwerking met internationale artiesten als Ballake Sissoko, Ibrahim Maalouf en Piers Faccini zeker hielp, net als de samenwerking met de hedendaagse klassieke componist Ludovico Einaudi en popicoon Stewart Copeland van de Police.

De meeste muziek die de band maakt is muziek om op te dansen – de traditionele Salentijnse dans, de pizzica, of de taranta. Daar komt passie bij kijken, en trance, waarbij de lokale frame drum, de tamburello, een grote rol speelt, die laat de hartslag onverminderd doorgaan.

Meridiana, de titel van hun nieuwe album, betekent zonnewijzer, en bevat dan ook twaalf nummers die het verhaal die de zeven leden van de band hebben met de tijd. Gitarist Justin Adams produceerde het album, dat met zijn synthesizers, elektrische bas en loops, samen met de traditionele folkinstrumenten een krachtige nieuwe impuls geeft aan eeuwenoude muziek. Een opwindende aanrader!

Luister hier naar een paar fragmenten: