Tijdens het concert dat Corrientes Cinco (y Milagros Lopéz) op 1 juni 2007 gaf in de uitverkochte zaal van de Oosterpoort in Groningen gaf gebeurde er iets bijzonders. Tijdens het tweede nummer dat de zangeres, Milagros Lopéz, zong liepen de tranen me over de wangen. Dat gebeurt me niet vaak, maar toen ik om me heen keek zag ik meer mensen die met een brok in de keel zaten te luisteren.

Corrientes Cinco is een Gronings tango-orkest, en Milagros Lopéz is de dochter van een Groninger dichter en een Sevillaanse. Dat betekent dat ze perfect Spaans zingt, met een ongehoord gevoel voor de emotie en de passie van de tango, en het betekent ook dat ze voor elk nummer gewoon in het Nederlands even kan vertellen waar het lied over gaat. Het orkest speelt niet alleen tango’s, maar ook walsen en milonga’s, en ze weten zowel strak als gevoelig te spelen, met een warmte die precies goed is, en die de soms wat kille muziek van iemand als Astor Piazzolla weer aantrekkelijk maakt.

We hebben hier al eerder enthousiast geschreven over de tweede cd van de groep, No Sólo Mi Dolor, maar eerlijk gezegd was de groep live nog vele malen beter dan op cd. De musici zijn zeer goed, en weten op een onhollandse manier de passie van de muziek te laten doorklinken, maar het was met name de zangeres die het publiek wist te raken, tot en met kippevel en tranen.

Er was nog iets bijzonders aan de hand – het orkest speelde met een invalbassist, omdat Rudi Voordes, die toch wel als drijvende kracht achter het orkest kan worden beschouwd, ernstig ziek is. Voordes speelde gelukkig wel een aantal nummers mee, en kreeg daar ook een ovationeel applaus voor. Wij zijn ervan overtuigd dat het orkest dat Voordes in gang heeft gezet, nog een grote toekomst voor zich heeft, want wat we hier hoorden was niet alleen van absolute internationale klasse, Corrientes Cinco wist ons ook tot op het bot te raken en te ontroeren. Een gedenkwaardig concert.