El Khat is de band van Eyal el Wahab, die vrijwel alles op hun tweede album Albat Alawi Op.99  componeerde en arrangeerde. De band is genoemd naar de drug khat die in het Midden/Oosten al eeuwen gekauwd wordt, en de muziek is al net zo verslavend.

Hij probeerde de structuur simpel te houden, als in popmuziek, zegt hij, maar de expressie is anders. Toch is deze muziek een paar slagen overweldigender dan de doorsnee popmuziek, vind ik. Het begint soms vrij eenvoudig, met een simpel ritme, maar al gauw komen daar vlammende violen en blazers bij, terwijl de zang je ook al van de sokken blaast.

El Wahab bespeelt zelf veel van de instrumenten op het album, waarvan hij er ook veel zelf gemaakt heeft. Als ervaren timmerman maakt hij van afval muziekinstrumenten. Dat deed hij al in zijn geboorteland Jemen, maar nu hij in Tel Aviv woont doet hij dat nog steeds. Niet alleen van hout, maar ook van metaal en plastic – niets gaat verloren, wat hem betreft.

Albat Alawi Op.99 is een album van magnifieke contrasten, een gepassioneerd album, met muziek die naast energiek ook melancholiek is. Opwindende muziek ook en vooral. De titel is een samenvoeging van een aantal dingen – een hommage aan Faisal Alawi, een populaire zanger uit Jemen die in 2010 overleed, samen met een alba, een tinnen doosje dat veel schatten kan bevatten, terwijl het Op.99 bedoeld is om de composities “hetzelfde respect te geven als Westerse klassieke muziek.” Dat respect krijgt hij van mij in ieder geval, want ik maak een diepe buiging voor dit sublieme meesterwerkje.

Luister hier naar een paar fragmenten>