Fito Luri is een Catalaans/Spaanse singer/songwriter. Zijn album Diari de llambordes, dat je zou kunnen vertalen als “dagboek van kasseien” of “geplaveid dagboek” is tijdens het pandemische jaar 2020 ontstaan.

Ik heb altijd de neiging om altijd eerst het titelnummer van een album te luisteren, omdat ik het gevoel heb dat de artiest daar zelf net wat meer mee heeft dan met de rest van de opnames. In dit geval was dat weliswaar niet logisch om te doen, want hij sluit zijn album er mee af, maar ik deed het toch, en ik was meteen verkocht. Diari de llambordes is een prachtig, ingetogen en mooi melancholiek liedje dat Luri overtuigend zingt.

Ik moest dan ook even omschakelen toen ik de rest van het album ging beluisteren, want dat was veel minder ingetogen, om het zo maar te zeggen, met stevige arrangementen, en het lijkt wel of er wat agressie loskwam door de pandemie die via de muziek er uit moest. Even wennen dus, maar ik moet zeggen dat ik na twee keer luisteren al om was, want het is een bijzonder mooi en overtuigend plaatje geworden.

Luister hier naar een paar fragmenten: