Custódio Castelo is de meester van de Portugese gitaar, de fadogitaar die ook wel iets van een “oud” wegheeft. Een gitaar met een helder, maar tegelijk prachtig melancholiek geluid, en Castelo weet het instrument niet alleen virtuoos te bespelen, maar ook ongehoord elegant, gevoelig en gepassioneerd tegelijk. We kenden hem al als begeleider van een indrukwekkende rij befaamde fadozangeressen als Misia, Cristina Branco, Mariza, Ana Moura,  Amalia Rodrigues (haar laatste concerten in de VS), en nog vele anderen.

Op In Ventus horen we hem solo en met muzikale vrienden, met eigen composities, en dat is eigenlijk nog veel indrukwekkender dan zijn begeleidingswerk, hoe goed dat altijd ook was. Hier kan alle aandacht naar dat fenomenale gitaarwerk van hem gaan, dat ragfijne spel waarin nu alle nuances de ruimte kunnen krijgen. En Castelo laat hier ook onverwachte kanten horen van zichzelf, want hij rekt om te beginnen de grenzen van de fado op, maar gaat soms ver over die grenzen heen op avontuur. Luister maar eens naar een nummer als The Takeoff, dat je misschien wel jazzfadoavantgarde kunt noemen. Een virtuoze muzikant en componist op avontuur, dat is in dit geval een belevenis waar je als luisteraar absoluut bij wil zijn.  Een magnifiek, spannend, gepassioneerd, melancholiek en fraai uitgebalanceerd album, en een absolute aanrader.

Klik op het driehoekje om het fragment te beluisteren.