Esteban Murillo is een jonge Belgische flamencozanger. Hij is tweeëntwintig en heeft net zijn tweede album Mi verdad uitgebracht, een ronduit verbijsterend album waarin hij laat horen dat hij zich nu al, zo jong als hij is,  kan plaatsen in de Galerij der Grootmeesters van de Flamenco. Murillo zingt niet alleen met een enorme passie en overtuigingskracht, zijn arrangementen zijn ook verbluffend.

Paco Murillo, de grootvader van Esteban, kwam naar België om er in de steenkoolmijnen te werken, en hij bracht Esteban de passie voor de flamenco bij. Maar Esteban klinkt daarbij als een doorleefde flamencozanger die al generaties lang lijkt te zingen. Hij is geen purist, terwijl hij wel de pure passie van de flamenco overbrengt. Soms heeft hij genoeg aan de begeleiding van wat handgeklap en het voetenwerk van een danseres, zoals in het magnifieke slotnummer Soleares, vaker komt er flamencogitaar bij en percussie, maar Murillo durft ook piano, bas en accordeon toe te laten, wat voor de flamenco zeker geen vanzelfsprekende instrumenten zijn.

Als gasten horen we zelfs trompettist Bart Maris en violist Mohammed Al Mokhlis, en Myrdyn de Cauter speelt gitaar op Aire Nocturno. Prachtige arrangementen, maar allemaal ter ondersteuning en begeleiding van die vlammende stem van Esteban Murillo, die stem die tot diep in je hart doordringt. Prachtig en indrukwekkend.

Subtiel en krachtig, vlammend en gepassioneerd, en tegelijk beheerst en met magnifieke arrangementen – Mi verdad is niets minder dan een klein meesterwerkje!

Luister hier naar een paar fragmenten: