Myrddin is een Belgische flamencogitarist die constant op een zoektocht is naar een muziek die zijn grote liefdes kan verenigen – flamenco, jazz, klassieke muziek en de poëzie van Garcia Lorca. Zelf is hij een virtuoos gitarist, maar dat valt op dit album nauwelijks op, omdat anderen de spotlights veel vaker mogen vangen. Jazzpianist Jeff Neve bijvoorbeeld, met wie Myrddin hier een paar duetten speelt, of zangeres La Susi, die ook met Tomatito zong. En dan is er de Cubaanse bassist Alain Perez, die er een latin-element inbrengt, waardoor de muziek nog weer iets gelaagder wordt.

Passie en intelligentie trekken hier samen op, waardoor je muziek hoort die zowel complex als vol vuur is. Van melancholie doortrokken, waardoor de muziek je altijd op een dieper niveau raakt. Er is ook ruimte voor vrijheid en improvisatie, wat zorgt voor een paar zwakkere momenten op het album, als er teveel meanderend gespeeld wordt zonder rekening te houden met de luisteraar.Maar de variatie en de passie hebben de overhand, en Myrddin weet meer dan ooit te overtuigen met dit fraaie album.

Luister hier naar een paar fragmenten: