Fados de Amor heette zijn vorige album, en dat was al een juweeltje dat met elke draaibeurt beter werd, en waarmee Rodrigo Costa Félix bewees dat ook mannen de fado kunnen zingen. Het opmerkelijkste verschil met dat album is dat op zijn nieuwe plaat Tempo de Portugese gitaar niet meer door zijn echtgenote gespeeld wordt maar door Henrique Leitāo, die overigens net zo fijnzinnig en ingetogen speelt.

Verder horen we Miguel Ramos op de “viola de faso” en Paolo Paz op de contrabas – een bescheiden begeleidingsband dus, maar meer heeft Félix ook niet nodig, want hij kan met zijn stem, en die sublieme ingetogen begeleiding, de liedjes echt bij je binnen laten komen.

Geen traditionals hier, want Félix heeft een oude traditie nieuw leven ingeblazen – hedendaagse dichters op muziek laten zetten door de beste fado-componisten. Zelf leverde hij ongeveer de helft van de twaalf liedjes, en dat zijn zeker niet de minste, luister maar eens naar het prachtige Nāo Digas Nada. Het titelnummer Tempo is van de dichter Tiago Torres da Silva. De melodieën komen van Pedro Jóia, Tiago Machado, Luiz Caracol of Rogério Charraz.

Een wonderbaarlijk mooi album, melancholiek, met die verrukkelijke kristalheldere Portugese gitaar, en dan die warme, ontspannen stem van Rodrigo Costa Félix. Muziek die je moeiteloos door de moeilijkste tijden heen loodst. Prachtig.

• Rodrigo Costa Félix – Tempo – Fadoworld – distr Xango

Luister hier naar een paar fragmenten: