Kamel el Harrachi speelt met zijn band Algerijnse chaâbi-muziek, traditionele muziek, die door de magnifieke arrangementen en de indringende, warme stem van el Harrachi, die een mooi ruw randje heeft, meteen bij me binnenkwam. Door het hoesje had ik een man verwacht die alleen op zijn oud zat te stelen, maar de zang van deze man is nog veel indrukwekkender.

Kamel el Harrachi is de zoon van Dahmane El Harrachi, een Algerijnse pionier singer/songwriter en vernieuwer van de chaâbi. Hij overleed toen Kamel zeven was, maar die herinnert zich nog dat hij samen met zijn vader liedjes zong. Zo te horen heeft Kamel geen last van de beroemdheid van zijn overleden vader, want hij gaat zijn eigen gang, zingt zijn eigen liedjes en brengt hier, op zijn tweede album, ruim een uur lang een imposant concert dat alleen maar smaakt naar veel meer.

Zowel vader als zoon leefden en leven in ballingschap in Frankrijk, en laten de heimwee naar hun Algerije doorklinken in hun muziek. Heimwee en melancholie, het leidt tot meeslepende muziek waar ik niet snel genoeg van kan krijgen. Je waant je bijna in de kashba van Algiers, waar de chaâbi ooit is ontstaan. Muziek die met passie is gemaakt. Prachtig.

Luister hier naar een paar fragmenten: