Lula Pena is een Portugese liedjesschrijver, zangeres en gitariste die ietwat introvert is en volstrekt niet geïnteresseerd in commercieel succes. Haar vorige album is al zeven jaar oud, dus de fans hebben een hele tijd moeten wachten, maar dat was het zeker waard, want Pena maakte weer een intiem meesterwerkje dat over de hele wereld lijkt uit te waaieren op een tamelijk onnadrukkelijke manier.

Want het eerste wat je hoort is de stem, de prachtige, volle, warme stem van Lula Pena, en dan ben je eigenlijk al verkocht. En dan is er nog haar fenomenaal mooie gitaarspel, die ze prachtig met haar zang weet te vervlechten. Dat ze vervolgens op deze cd, Archivo Pittoresco, in het Portugees, Grieks, Italiaans, Frans, Spaans en Engels gaat zingen is de eerste verrassing, en dat je dan vervolgens invloeden hoort van flamenco, chanson, fado, bossa nova en nog meer zal je dan niet meer verbazen. Toch klinkt het niet als wereldfusie of een mengelmoes van stijlen, want Pena heeft er haar eigen unieke diepmelancholieke en poëtische muziek van gemaakt, sober maar heet prachtig gearrangeerd.

En dat melancholieke kan niet verhullen dat ze leeft voor de muziek. Je kunt horen dat de muziek doordrenkt is van pure levenslust en van het genieten van het leven en de muziek, van de liefde en alles wat het leven mooi maakt. Ach ja, ik word er zowaar bijna lyrisch van. Een prachtplaatje, maar dat had je vast al begrepen.

• Lula Pena – Archivo Pittoresco – Crammed Discs cram 270 – distr Coast to Coast

Luister hier naar een paar fragmenten: