NoBlues bestaat inmiddels tien jaar. In die tien jaar hebben ze een vorm van wereldfusie gemaakt die uniek is, en die ze zelf Arabicana hebben gedoopt. De blues van bassist Anne Maarten van Heuvelen, de Americana-folk van singer/songwriter Ad van Meurs en de Arabische roots van ud-speler Haytam Safia en later de geraffineerde percussie van meesterpercussionist Osama Maleegi en de zang en toetsen van Ankie Keultjes maken NoBlues tot een magische band, waarbij een aantal sterke persoonlijkheden samen een vorm van wereldfusie wisten te creëren die steeds intrigerender en fascinerender werd.

In die tien jaar hebben ze zich nooit gemengd in het politieke debat, maar voor hun nieuwe album Oh Yeah Habibi vonden ze dat het tijd werd om stelling te nemen. Dat heeft te maken met de aanslag op Charlie Hebdo en met de stroom aan vluchtelingen die onze kant op komt. Nu is NoBlues zelf eigenlijk al het levende en sprankelende bewijs dat je de grenzen met een gerust hart kunt openzetten, omdat dat een verrijking betekent van het muzikale landschap. Want NoBlues laat horen dat de muziek van Afrika, Palestina en Nederland moeiteloos samen kan gaan, en meer dan dat: het levert spannende, gelaagde nieuwe muziek op die we nooit eerder hoorden.

Oh Yeah Habibi bevat verschillende liedjes met een duidelijk statement, maar de band zelf is feitelijk ook een impliciet statement: kijk en luister: integratie is niet zo ingewikkeld. Zelfs met sterke, soms botsende persoonlijkheden uit totaal verschillende culturen kun je magnifieke nieuwe muziek maken. En in NoBlues vind je dan ook nog eens verschillende generaties die samenwerken. Een unieke band, kortom, die opnieuw een prachtig groeiplaatje afleverde. Een absolute aanrader!

Luister hier naar een paar fragmenten: