De Turkse componist, musicus en onderzoeker Ozan Baysal  heeft zich gespecialiseerd in selpe, een Anatolische manier van baglamaspelen die oorspronkelijk komt uit het platteland van Centraal Azië en het Midden Oosten. Hij kreeg het snaarinstrument al jong in handen en ontwikkelde er een passie voor die hem ook aan het bestuderen van de oorsprong zette.

Zo kwam hij er achter dat er binnen selpe verschillende speeltechnieken waren als vingertikken, plukken, en tokkelen, allemaal met de hand uitgevoerd, zonder plectrum, waardoor je een rijk, resonerend geluid krijgt.

Baysal speelt op speciaal ontworpen baglama’s met een dubbele nek, en op zijn debuutalbum speelt hij een aantal traditionals die voor de dubbelnek-baglama geschreven zijn, plus nieuwe improvisaties en composities.

Ik moet bekennen dat ik nog het meeste onder de indruk ben als Baysal in zijn eentje zit te spelen – zodra er gasten aanschuiven wordt het allemaal wat drukker en minder ingetogen – nog steeds erg goed, want zangeres Enrica La Penna doet het voortreffelijk, net als percussionist Simon Leleux, bassist Bora Bekiroglu en Laçin Sahin op de elektrische (!) gitaar. Maar wat mij betreft had dit best een solo-album van Ozan Baysal mogen zijn.

Al met al is het een betoverend mooi album geworden, met een aantal buitengewoon fijnzinnige details.

Luister hier naar een paar fragmenten: