De verzamelalbums van Putumayo zijn altijd goed. En dan bedoel ik aantrekkelijk voor iedereen – voor iemand die vaag geïnteresseerd is in wereldmuziek is een Putumayo-compilatie een perfecte instap, maar voor de kenner en de verwende luisteraar staan er op elke verzamelaar ook altijd wel een paar verrassingen. Dat heeft uiteraard te maken met de kwaliteit van de de samenstellers van die compilaties, en ook met de basisopzet, die eigenlijk verrassend eenvoudig is – je kiest een thema en gaat dan op zoek naar een mix van oud en nieuw, bekend en onbekend, maar je zorgt er wel voor dat alles van de allerbeste kwaliteit is.

En dat blijkt altijd weer te werken, want de samenstellers weten telkens weer de mooiste pareltjes uit de archieven op te duiken, ook van artiesten die te onbekend zijn gebleven, en ze weten die naast jonge honden te zetten die daardoor ook gaan schitteren. Voor de luisteraar is het elke keer weer verrassend, en elke keer weer genieten, en meestal ga je na het beluisteren van een Putumayo-verzamelaar weer verder speuren naar ander werk van de artiesten die je hier ontdekt hebt. Overigens zijn deze verzamelaars spotgoedkoop en in veel wereldwinkels te koop.

Vintage Italia

Relaxte Italiaanse muziek – het album opent met het heerlijk Boccuccia di Rosa van de voor mij tot nu toe onbekende Fred Buscaglione, een ouwetje, maar wat een sfeertje:

En je maakt vervolgens een heerlijke ontspannen reis door Italië, waarbij je onmiddellijk de neiging hebt om je vakantie te gaan boeken. De gouden eeuw van het Italiaanse populaire lied in optima forma, met onder meer ook nog dit juweeltje van Pink Martini:

  • Putumayo presents Vintage Italia – P364
  • Bestel de cd hier bij een bekende webwinkel: Vintage Italia

Mexico

Ook voor de compilatie Mexico geldt dat we niet alleen heel Mexico doorreizen, maar dat oude en nieuwe nummers elkaar afwisselen. We beginnen hier met La Calaca met El Tecolote:

Verderop komen we dan de magnifieke Lila Downs tegen met het prachtige Naila:

en dan hebben we tussendoor heel wat smaken en geuren van de Mexicaanse muziek langs horen komen, van de sones van Veracruz tot de boleros van Oaxaca. Ook deze cd heeft overigens weer zo’n prachtig herkenbaar Putumayohoesje meegekregen, met uitgebreide informatie plus een Mexicaans recept.

  • Putumayo presents Mexico – P359
  • Bestel de cd hier bij een bekende webwinkel: Mexico

African Rumba

African Rumba begint met een nieuw nummer, van Alune Wade & Harold Lopez-Nussa – Aminata:

Vervolgens maak je een verbazingwekkende reis door Afrika waarbij Afrika Cuba lijkt te ontmoeten, met onder meer een Afrikaans salsa-orkest en het heerlijke Orchestre OK Jazz, waar ik wel een beetje een zwak voor heb:

Wereldfusie, heerlijk en ontspannen, en buitengewoon verrassend, moet ik zeggen. Erg leuk!

  • Putumayo presents African Rumba – P362
  • bestel de cd hier bij een bekende webwinkel: African Rumba

Blues Party

Blues Party is een beetje een vreemde eend in de (wereldmuziek)bijt, zou je kunnen denken – oude blues en bluesrock, met een aantal in blueskringen zeer bekende namen als Albert King, Magic Sam en Big Walter Horton. Maar de aftrap mag de voor mij onbekende Lurrie Bell doen:

En wat ik dan toch ook wel verrassend en erg mooi vind is dat een van mijn persoonlijke favorieten, Clarence “Gatemouth” Brown, een veteraan uit de jaren veertig en vijftig, hier I Got My Mojo Working mag laten horen – een minder bekende, maar buitengewoon mooie uitvoering. En zo heeft ook Blues Party weer een paar fraaie verrassingen in petto.