Tegenwoordig wordt er overal ter wereld tango gespeeld. Sinds Astor Piazzolla met zijn tango nuevo de tango tot kunstvorm verhief was de passie er een tijd uit en werd er vooral gestileerde tango gespeeld, maar de laatste tijd hoor je steeds meer bands die de passie weer terugbrengen in de tango, vaak zonder het avontuur uit het oog te verliezen. In Nederland alleen al hebben we Corrientes Cinco, met een zangeres die een hele zaal aan het huilen krijgt, Tango Dorado die zowel de tango nuevo als de ouderwetse melancholieke tango speelt en de weemoedige heimweetango van La Ocasión. In Engeland heb je dan nog de intelligente en toch gevoelige tango van het viool-accordeonduo Tango Enrosque en de spannende ingenieuze tango van Tango Siempre.

Dat is allemaal geweldige muziek, maar ik ging toch even recht overeind zitten toen ik het nummer Felino van de Noorse tangogroep Electrocutango hoorde. Want dit is de nuevo tango voorbij, met een hele grote stap. Hier wordt intelligent muziek gemaakt, gebruikmakend van alle mogelijke middelen, maar hier wordt ook de heftigheid van de tango uitvergroot, en de passie grijpt je bijna naar de keel. Heftige muziek.

In Felino worden de muziekinstrumenten soms bijna tot kraken en kreunen toe mishandeld, maar ook in de andere nummers van de cd Felino val je van de ene verbazing in de andere. Het is muziek die je hard moet zetten en die je dan onmiddellijk een adrenalinekick bezorgt. Er wordt niet alleen hefttig gespeeld, want alle contrasten die tango in zich heeft worden hier ingezet, waardoor er soms juist ook zeer zacht en subtiel gespeeld wordt, maar altijd wel met een ongelofelijke trefzekerheid. Luister bijvoorbeeld eens naar 12” Tango dat voor een groot deel gebaseerd is op scratchen en samples, of naar Renacere dat begint met inventief slagwerk, waarna de zwoele zangeres Julia Zenko verder de sfeer bepaalt. Melancholiek, dreigend, overrompelend en overtuigend. Er staat geen zwak nummer op dit album, dat één grote overweldigende avonturenreis is naar de randen van de tango. Opwindend. Pure passie.
Een absolute aanrader.

De man achter Electrocutango heet Sverre Indris Joner. Hij komt uit Oslo, is pianist, componist en producer en maakte Felino als een soort soundtrack bij een hedendaagse bewerking van het toneelstuk Ghost van Ibsen.