Het Tsjechische duo Tara Fuki bestaat al twintig jaar, en ik moet tot mijn schande bekennen dat dit zesde  album, Motyle, dat ze in hun twintigjarig bestaan hebben gemaakt ook het eerste is dat ik van hun hoor, en ik ben volledig onder de indruk. Fragiele liedjes, gezongen door twee vrouwen, in het Pools en het Tsjechisch, dus voor mij onverstaanbaar, maar de liedjes worden zo ontspannen en meeslepend gezongen dat ik werkelijk ademloos heb zitten luisteren.

Dat heeft ook te maken met de arrangementen, want beide dames spelen cello, en die cello’s klinken fabelachtig mooi en verrassend, met accenten waar je ze niet zou verwachten, die dan vervolgens niet herhaald worden, waardoor het allemaal steeds heel spannend blijft. Andrea Konstankiewicz en Dorota Barova hebben voor dit album ook nog Milos Dvoracek uitgenodigd, die op drums en kalimba af en toe wat extra accenten mag aanbrengen. Hij voelt de subtiele aanpak van het duo gelukkig perfect aan, dus de arrangementen worden er alleen maar beter van.

Een subliem en absoluut verslavend album waaruit ik wat willekeurige fragmenten laat horen, maar geloof me, er is geen zwak moment te vinden op dit album, al kun je nog wel verrast worden door bijvoorbeeld wat stevige passages. Ik denk dat ik maar snel eens ga kijken of ik ergens nog wat van hun eerdere albums kan vinden. Dit is in ieder geval een absolute aanrader, maar dat had je waarschijnlijk al begrepen.

Luister hier naar een paar fragmenten: